oficerek

oficerek (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) lekcew. oficer niższego stopnia

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) obuw. rodzaj buta ze sztywna cholewą, na płaskim obcasie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oficerek	oficerkowie
dopełniacz	oficerka	oficerków
celownik	oficerkowi	oficerkom
biernik	oficerka	oficerków
narzędnik	oficerkiem	oficerkami
miejscownik	oficerku	oficerkach
wołacz	oficerku	oficerkowie
depr. M. i W. lm: (te) oficerki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oficerek	oficerki
dopełniacz	oficerka	oficerków
celownik	oficerkowi	oficerkom
biernik	oficerek / oficerka	oficerki
narzędnik	oficerkiem	oficerkami
miejscownik	oficerku	oficerkach
wołacz	oficerku	oficerki

przykłady:

(1.1) Do naszego sklepu przy kantynie przybiegali oficerkowie na przerwie podczas wykładów.

(2.1) Chyba pójdę na zbiórkę w oficerkach, bo mamy wieczorem apel przy pomniku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) but

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oficerki nmos, oficer mos, oficerstwo n, oficerka ż

przym. oficerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. oficer + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: