kantyna
kantyna (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bar, restauracja przeznaczona dla określonej grupy osób, np. żołnierzy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kantyna kantyny dopełniacz kantyny kantyn celownik kantynie kantynom biernik kantynę kantyny narzędnik kantyną kantynami miejscownik kantynie kantynach wołacz kantyno kantyny
- przykłady:
- (1.1) Oficerowie do rana bawili się w kantynie.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. cantine - „kantyna”, „kuchnia dla żołnierzy”, „miejsce na prowiant” ← wł. cantina - "piwnica" ← canto → "róg, narożnik", łac. canthus - "kant", "obręcz", pokrewne gr. κανθός (kanthós) - "róg"
- alternatywna etymologia: chińskie 餐厅 - cān tīng - jedzenie sala
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) canteen
- duński: (1.1) kantine w
- francuski: (1.1) cantine ż
- hiszpański: (1.1) comedor m
- islandzki: (1.1) mötuneyti n
- niemiecki: (1.1) Kantine ż
- nowogrecki: (1.1) τραπεζαρία ż
- rosyjski: (1.1) столовая ż
- szwedzki: (1.1) kantin w
- źródła: