kantin

kantin (język szwedzki)

kantin (1.1)

wymowa:

[kant'i:n]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kantyna, stołówka

odmiana:

(1.1) en kantin, kantinen, kantiner, kantinerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) matsal, lunchrum

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kantin (język węgierski)

kantin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kantyna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kantinos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: