minóg
minóg (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. prymitywna, podobna do węgorza ryba o długim ciele pozbawionym łusek i uzębionym otworze gębowym bez szczęki, którego używa, by przysysać się do innych ryb i żywić się ich krwią; zob. też minóg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik minóg minogi dopełniacz minoga minogów celownik minogowi minogom biernik minoga minogi narzędnik minogiem minogami miejscownik minogu minogach wołacz minogu minogi
- przykłady:
- (1.1) Od dwóch lat wszystkie gatunki minogów, w tym minóg rzeczny, są pod całkowitą ochroną, a przy elektrowni w Brodzkich Młynach kłusowniczy proceder odławiania minogów wciąż trwa i kłusownicy mają się dobrze[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) minóg morski • minóg rzeczny • minóg strumieniowy • minóg trójzębny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- 1450 rok; st.pol. minóg, ninóg, nejnok < śdn. nēgenōge (→ minóg, dosł. dziewięciooki)[2]; źródłem nazwy są otwory po bokach głowy minoga, mogące przypominać oczy[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lamprey, lamprey eel
- białoruski: (1.1) міно́га ż
- francuski: (1.1) lamproie ż
- hiszpański: (1.1) lamprea ż
- kataloński: (1.1) llamprea ż, llampresa ż
- niemiecki: (1.1) Neunauge n
- portugalski: (1.1) lampreia ż
- rosyjski: (1.1) мино́га ż
- ukraiński: (1.1) міно́га ż
- włoski: (1.1) lampreda ż
- źródła:
- ↑ Wędkarze i ekolodzy alarmują - Wierzyca może być martwa!, „Gazeta Tczewska”, 2008-03-10, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „nēgenōge” w: Gerhard Köbler, Mittelniederdeutsches Wörterbuch, 2014.
- ↑ Hasło „minóg” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
