malfeliĉa (esperanto) edytuj

morfologia:
malfeliĉa
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieszczęśliwy, nieszczęsny (taki, który nie ma szczęścia)
(1.2) nieszczęśliwy, nieszczęsny (przynoszący nieszczęście, niepomyślny, nieudany)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kiarajte mi volus rompi tiun ligon, • Mem malfeliĉa, kaŭzi plu malfeliĉigon?[1]Jakim prawem chciałbym złamać ten związek, sam nieszczęśliwy, powodować dalej unieszczęśliwienie?
(1.1) Komenciĝis malfacila tempo por la malfeliĉa orfino[2]. → Rozpoczął się trudny czas dla nieszczęśliwej sieroty.
(1.2) Tie tri kokinoj mortis pro malfeliĉa amo al koko; ili elŝiris al si ĉiujn plumojn[3]. → Tam trzy kury zmarły z powodu nieszczęśliwej miłości do koguta; wyciągnęły sobie wszystkie pióra.
składnia:
kolokacje:
(1.1) malfeliĉa infano → nieszczęśliwe dzieckomalfeliĉa amantino → nieszczęsna kochankamalfeliĉa junulo → nieszczęśliwy młodzieniec
(1.2) malfeliĉa mieno → nieszczęśliwa minamalfeliĉa okazaĵo → nieszczęśliwe zdarzeniemalfeliĉa destino → nieszczęśliwe przeznaczeniemalfeliĉa miskompreno → nieszczęśliwe nieporozumienie
synonimy:
antonimy:
(1.1-2) feliĉa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. malfeliĉo
przym. feliĉa
przysł. malfeliĉe
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Adam Mickiewicz, Sinjoro Tadeo, tłum. Antoni Grabowski, Pola Esperanto-Asocio, Warszawa 1986, (Księga VIII, str. 211).
  2. Fratoj Grimm, Elektitaj Fabeloj (Cindrulino), tłum. z niemieckiego Kabe – Kazimierz Bein, wyd. GEO 2015.
  3. Hans Christian Andersen, Fabeloj, (Estas tute certa), tłum. L. Zamenhof, wyd. Esperantista Centra Librejo, Paryż 1932.