lykke

lykke (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) sukces, szczęście

odmiana:

(1) en lykke, lykken, blm

przykłady:

(1.1) Lykke på rejsen! → Szczęśliwej podróży! (dosł. szczęścia w podróży)

składnia:

kolokacje:

(1.1) lykketal

synonimy:

antonimy:

(1.1) ulykke

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. lykkelig

czas. lykkes

przysł. lykkeligvis

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

lykke (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) szczęście

(1.2) sukces, powodzenie

odmiana:

lykke, lykken, lykker, lykkene

przykłady:

(1.1) Lykken kan ikke kjøpes. → Szczęścia nie można kupić.

(1.2) Hun gjorde lykke innen opera. → Odniosła sukces w dziedzinie opery.

składnia:

kolokacje:

lykketalisman • lykketall • å være lykkelig

synonimy:

(1.1) velvære, salighet

(1.2) suksess

antonimy:

(1.1) ulykke

(1.2) uflaks

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. lykkelig, lykksalig, ulykkelig

czas. lykkes, mislykkes

rzecz. lykksalighet, ulykke

ims. mislykket, vellykket

związki frazeologiczne:

lykke til! → powodzenia!

lykkejeger → oportunista, karierowicz

etymologia:

uwagi:

źródła: