lykkelig

lykkelig (język duński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szczęśliwy (odczuwający szczęście)

odmiana:

(1.1) lykkelig, lykkelig, lykkelige; st. wyższy lykkeligere; st. najwyższy lykkeligst

przykłady:

(1.1) Er du lykkelig med ham? → Jesteś z nim szczęśliwa?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ulykkelig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lykke

przysł. lykkeligvis

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. heldig

źródła:

lykkelig (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szczęśliwy

odmiana:

(1.1) lykkelig, lykkelig, lykkelige

przykłady:

(1.1) Er du lykkelig med ham? → Jesteś z nim szczęśliwa?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ulykkelig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lykke

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: