komutator (język polski) edytuj

 
komutator (1.1) i wirnik silnika
 
komutator (1.2)
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃muˈtatɔr], AS[kõmutator], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) elektr. element przełączający umieszczany na wirniku komutatorowych maszyn elektrycznych; zob. też komutator (elektrotechnika) w Wikipedii
(1.2) inform. urządzenie łączące segmenty sieci komputerowej; zob. też przełącznik sieciowy w Wikipedii
(1.3) mat. wskaźnik stopnia nieprzemienności pewnego działania dwuargumentowego; zob. też komutator (matematyka) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Komutator pozwala na takie przełączanie uzwojeń wirnika, by kierunek siły elektrodynamicznej powstającej w wirniku był stały.
(1.2) Zadaniem komutatora jest przekazywanie ramki między segmentami sieci z doborem portu przełącznika, na który jest przekazywana.
(1.3) Komutator dwóch elementów   i   należących do grupy   to element  .
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.3) mat. antykomutator
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komutant m
czas. komutować ndk.
przym. komutatorowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: