keczup (język polski) edytuj

 
keczup (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkɛʧ̑up], AS[kečup] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. spoż. sos z pomidorów z przyprawami, stosowany na zimno jako dodatek do potraw; zob. też keczup w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uwielbiam frytki z keczupem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ostry / łagodny keczup • frytki / kiełbaska / parówka z keczupem • dodać dużo / łyżeczkę / łyżkę / odrobinę / trochę keczupu
synonimy:
(1.1) ketchup
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sos
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ketchup m
przym. keczupowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. ketchup[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Buttler, Halina Satkiewicz „Język i my”, wydanie I, WSiP, Warszawa 1990, s. 39.