łyżka (1.1)
 
łyżka (1.2) dżemu
 
łyżka (1.3) koparki
 
łyżki (1.5)
wymowa:
IPA[ˈwɨʃka], AS[u̯yška], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztuciec służący do jedzenia
(1.2) miara objętości substancji mieszczącej się w łyżce (1.1)
(1.3) techn. część maszyny budowlanej służąca do czerpania i przenoszenia materiałów, przeważnie sypkich
(1.4) miara objętości substancji mieszczącej się w łyżce (1.3)
(1.5) łow. ucho zwierzyny płowej, także muflona, kozicy, żubra[1]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Łyżkę stołową należy umieścić po prawej stronie talerza.
(1.2) Zjedz chociaż dwie łyżki zupy!
składnia:
(1.2) łyżka + D.
kolokacje:
(1.1) łyżka stołowa / cedzakowa / wazowałyżkowidelec
(1.2) łyżka cukru / soli / śmietany / zupy itp.dodać łyżkę czegośzjeść łyżkę czegoś
(1.3) łyżka koparki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) warząchew, kopyść
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łyżeczkowanie n, łyżkarstwo n, łyżkarz mos, łyżnik m, łyżkowiec m
zdrobn. łyżeczka ż, łyżunia ż
zgrub. łycha ż, łyżczysko n
czas. łyżkować ndk., łyżeczkować ndk.
przym. łyżkowy
związki frazeologiczne:
aby jeść z diabłem zupę, trzeba mieć długą łyżkęa łyżka na to: niemożliwedaleko od łyżki do gębykiedy najbardziej smakuje, odkładaj łyżkęłyżka do butówłyżka dziegciu w beczce miodupo świętym Bartłomieju z łyżki deszczu ceber błotamóc jeść łyżkamiodłożyć łyżkęutopić w łyżce wody
etymologia:
prasł. *lyžьka[2]
uwagi:
(1.5) najczęściej w liczbie mnogiej
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek P. Krzemień, 1000 słów o łowiectwie, Warszawa 1986, s. 92, ISBN 8311072604.
  2.   Hasło „łyżka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.