kaledoński (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌkalɛˈdɔ̃j̃sʲci], AS[kaledõĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) geogr. hist. odnoszący się do Kaledonii
(1.2) geogr. odnoszący się do Nowej Kaledonii
(1.3) geol. odnoszący się do orogenezy kaledońskiej
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Poszczególne epizody kolizji wielkich bloków kontynentalnych i związane z tym nasilenie zjawisk górotwórczych (orogenicznych) mają swoje tradycyjne nazwy. Kolejno to fałdowania kaledońskie, hercyńskie (czyli waryscyjskie) i alpejskie[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) Góry KaledońskieKanał Kaledońskibarbula kaledońskaplemię kaledońskie
(1.2) unia kaledońska • rozella kaledońska
(1.3) orogeneza kaledońska • orogen kaledoński • kaledońska faza górotwórczafałdowanie kaledońskie • górotwórczość kaledońska • granitoid kaledoński
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kaledonia ż, Kaledończyk m, Kaledonka ż, kaledonidy lm ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dzieje życia na Ziemi, Jerzy Dzik, 1993 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.