kontynentalny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃ntɨ̃nɛ̃nˈtalnɨ], AS[kõntỹnẽntalny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący kontynentu, związany z kontynentem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chłopcy pojechali tym razem na zawody kontynentalne.
składnia:
kolokacje:
(1.1) blok / klimat / puchar kontynentalny
synonimy:
(1.1) lądowy
antonimy:
(1.1) niekontynentalny, wyspiarski, wyspowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontynent mrz, kontynentalizm mrz, kontynentalizacja ż, kontynentalność ż
przysł. kontynentalnie
przym. epikontynentalny, interkontynentalny, międzykontynentalny
związki frazeologiczne:
śniadanie kontynentalne
etymologia:
pol. kontynent + -alny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: