unia
unia (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dobrowolny związek dwóch lub więcej państw (także: osób, partii, stowarzyszeń itp.) przynoszący im korzyści; zob. też unia w Wikipedii
- (1.2) inform. typ danych w niektórych niskopoziomowych językach programowania, jak C, lub asembler, grupujący wiele różnych sposobów interpretacji tego samego fragmentu pamięci; zob. też unia (programowanie) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik unia unie dopełniacz unii unii / przest. unij celownik unii uniom biernik unię unie narzędnik unią uniami miejscownik unii uniach wołacz unio unie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Unia Europejska • Unia Lubelska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. unijny, wewnątrzunijny
- związki frazeologiczne:
- unia hipostatyczna
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) bashkim
- angielski: (1.1) union; (1.2) union
- arabski: (1.1) اتحاد
- białoruski: (1.1) унія ż
- czeski: (1.1) unie ż
- duński: (1.1) union w
- esperanto: (1.1) unio, asocio; (1.2) unio
- francuski: (1.1) union ż
- hiszpański: (1.1) unión ż
- ido: (1.1) unio
- islandzki: (1.1) bandalag n, samband n, samtök n/lm
- karpatorusiński: (1.1) унія ż
- kataloński: (1.1) unió ż
- kornijski: (1.1) unyans m
- niemiecki: (1.1) Union ż
- norweski (bokmål): (1.1) union m
- norweski (nynorsk): (1.1) union m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) сою́з m
- szwedzki: (1.1) union w
- ukraiński: (1.1) унія ż
- włoski: (1.1) unione ż
- źródła: