orogeneza

orogeneza (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔrɔɡɛ̃ˈnɛza], AS: [orogẽneza], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geol. proces powstawanie gór z przyczyn tektonicznych; zob. też orogeneza w Wikipedii

(1.2) geol. epoka, w której zachodziła orogeneza (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	orogeneza	orogenezy
dopełniacz	orogenezy	orogenez
celownik	orogenezie	orogenezom
biernik	orogenezę	orogenezy
narzędnik	orogenezą	orogenezami
miejscownik	orogenezie	orogenezach
wołacz	orogenezo	orogenezy

przykłady:

(1.1) Karpaty powstały w wyniku orogenezy alpejskiej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) orogeneza alpejska • orogeneza hercyńska • orogeneza kaledońska

synonimy:

(1.1) ruchy górotwórcze, ruchy orogeniczne, górotwórczość

(1.2) fałdowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.2) faza górotwórcza

wyrazy pokrewne:

przym. orogeniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ὄρος + γένεσις (óros + génesis) → góra + pochodzenie, narodziny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) orogeny
• asturyjski: (1.1) oroxénesis ż
• baskijski: (1.1) orogenesi
• białoruski: (1.1) арагенез m, арагенезіс m, гораўтварэнне n
• czeski: (1.1) orogeneze ż
• esperanto: (1.1) orogenezo
• francuski: (1.1) orogenèse ż
• hiszpański: (1.1) orogénesis ż
• kataloński: (1.1) orogènesi ż
• niemiecki: (1.1) Gebirgsbildung ż, Orogenese ż
• nowogrecki: (1.1) ορογένεση ż
• portugalski: (1.1) orogénese ż, orogênese ż
• rosyjski: (1.1) орогенезис m, горообразование n
• słowacki: (1.1) orogenéza ż
• słoweński: (1.1) orogeneza ż
• ukraiński: (1.1) орогенез
• włoski: (1.1) orogenesi ż

źródła:

orogeneza (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) orogeneza

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: