immoralista

immoralista (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩmːɔraˈlʲista], AS: [ĩ•moralʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• gemin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna nie uznający norm moralnych

(1.2) filoz. zwolennik immoralizmu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	immoralista	immoraliści
dopełniacz	immoralisty	immoralistów
celownik	immoraliście	immoralistom
biernik	immoralistę	immoralistów
narzędnik	immoralistą	immoralistami
miejscownik	immoraliście	immoralistach
wołacz	immoralisto	immoraliści

przykłady:

(1.2) (…) Nietzsche pisze o filozofach, zwłaszcza niemieckich, iż „chcą także, swoim sposobem «poprawiać ludzkość» na własne podobieństwo (…) wierzą wszyscy jeszcze w «ideał»… Ja jestem pierwszym immoralistą” (…)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) amoralista, libertyn, farmazon

antonimy:

(1.1-2) moralista

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. immoralizm m

forma żeńska immoralistka ż

przym. immoralistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) immoralist; (1.2) immoralist
• francuski: (1.1) immoraliste m ż; (1.2) immoraliste m ż
• rosyjski: (1.1) имморалист m; (1.2) имморалист m

źródła: