harmonijka ustna
- wymowa:
- IPA: [ˌxarmɔ̃ˈɲijka ˈustna], AS: [χarmõńii ̯ka ustna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) muz. niewielki, ustny instrument, w którym dźwięk wyzwalany jest przez wciągane i wydmuchiwane przez muzyka powietrze poruszające podczas ruchu metalowe blaszki umieszczone wewnątrz; zob. też harmonijka ustna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik harmonijka ustna harmonijki ustne dopełniacz harmonijki ustnej harmonijek ustnych celownik harmonijce ustnej harmonijkom ustnym biernik harmonijkę ustną harmonijki ustne narzędnik harmonijką ustną harmonijkami ustnymi miejscownik harmonijce ustnej harmonijkach ustnych wołacz harmonijko ustna harmonijki ustne
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pot. harmonijka, organki, symbol. hca; gw. (Śląsk Cieszyński) jarganki
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) instrument
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) harmonica
- białoruski: (1.1) губны гармонік m
- bułgarski: (1.1) устна хармоника ż
- esperanto: (1.1) harmoniko
- fiński: (1.1) huuliharppu
- hiszpański: (1.1) armónica ż
- interlingua: (1.1) concertina
- jidysz: (1.1) האַרמאָשקע ż (harmoszke), האַרמאָניק m (harmonik)
- niemiecki: (1.1) Mundharmonika ż
- nowogrecki: (1.1) φυσαρμόνικα ż
- węgierski: (1.1) szájharmonika
- wilamowski: (1.1) harmonī ż
- włoski: (1.1) armonica a bocca ż
- źródła: