grzywa
grzywa (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. dłuższa sierść niektórych zwierząt znajdująca się na tylnej części głowy lub szyi
- (1.2) bujna czupryna
- (1.3) piana na grzbiecie fali
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grzywa grzywy dopełniacz grzywy grzyw celownik grzywie grzywom biernik grzywę grzywy narzędnik grzywą grzywami miejscownik grzywie grzywach wołacz grzywo grzywy
- przykłady:
- (1.1) Istotnie jakiś jeździec zbliżał się całym pędem i pochylony na siodle, z twarzą ukrytą w grzywie końskiej, smagał jeszcze nahajem swego źrebca, który zdawał się ziemi nie tykać[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. grzywacz m
- przym. grzywiasty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *griva → długie włosy na karku zwierzęcia < praindoeur. *gu̯rīu̯ā → szyja, okolice gardła, od praindoeur. *gu̯er- → pochłaniać, połykać[2]
- por. białor. грыва, czes. hříva, chorw. griva, ros. грива (griva), ukr. грива; a także sanskr. ग्रीवा (grīvā)[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mane
- baskijski: (1.1) kima
- białoruski: (1.1) грыва ż; (1.2) грыва ż
- esperanto: (1.1) kolhararo, kolharoj
- fiński: (1.1) harja
- francuski: (1.1) crinière; (1.2) crinière ż, chevelure ż
- hiszpański: (1.1) crin ż; (1.2) melena ż
- niemiecki: (1.1) Mähne ż
- nowogrecki: (1.1) χαίτη ż; (1.2) χαίτη ż
- rosyjski: (1.1) грива ż
- sanskryt: (1.1) केश m (kēśa)
- szwedzki: (1.1) man w
- ukraiński: (1.1) грива ż; (1.2) грива ż
- źródła:
- ↑ H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem
- ↑ 2,0 2,1 Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.