końska grzywa (1.1)
 
lwia grzywa (1.1)
 
grzywa (1.2)
wymowa:
IPA[ˈɡʒɨva], AS[gžyva] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. dłuższa sierść niektórych zwierząt znajdująca się na tylnej części głowy lub szyi
(1.2) bujna czupryna
(1.3) piana na grzbiecie fali
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Istotnie jakiś jeździec zbliżał się całym pędem i pochylony na siodle, z twarzą ukrytą w grzywie końskiej, smagał jeszcze nahajem swego źrebca, który zdawał się ziemi nie tykać[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grzywacz m
zdrobn. grzywka ż, grzyweczka ż
przym. grzywiasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *grivadługie włosy na karku zwierzęcia < praindoeur. *grīu̯āszyja, okolice gardła, od praindoeur. *ger-pochłaniać, połykać[2]
por. białor. грыва, czes. hříva, chorw. griva, ros. грива (griva), ukr. грива; a także sanskr. ग्रीवा (grīvā)[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
tłumaczenia:
źródła:
  1. H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem
  2. 2,0 2,1 Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.