głupawy
głupawy (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik głupawy głupawa głupawe głupawi głupawe dopełniacz głupawego głupawej głupawego głupawych celownik głupawemu głupawej głupawemu głupawym biernik głupawego głupawy głupawą głupawe głupawych głupawe narzędnik głupawym głupawą głupawym głupawymi miejscownik głupawym głupawej głupawym głupawych wołacz głupawy głupawa głupawe głupawi głupawe
- przykłady:
- (1.1) Zrobiłam głupawą minę i zamachałam chaotycznie rękoma.[1]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1-2) przygłupi, głupkowaty, głupowaty, przygłupiasty, matołkowaty, mułowaty, matołowaty, cepowaty, debilowaty, durnowaty, imbecylowaty, idiotowaty, głąbowaty, kretynowaty, tumanowaty
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) głupi
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. głupiec mos, głupawość ż, głupkowatość ż, głupota ż, głupol m, głupek m, wygłup mrz, głupawka ż, głupstwo n
- czas. wygłupiać się, głupieć, wygłupić się
- przym. głupkowaty, głupi
- przysł. głupawo, głupio, głupkowato
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- sanskryt: (1.1) मन्थर
- źródła:
- ↑ Beata Ostrowicka, Kraina kolorów: księga intryg, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.