dystynkcje

dystynkcje (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) odznaki mundurowe umożliwiające identyfikację stopnia i rodzaju służby

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	dystynkcje
dopełniacz	dystynkcji
celownik	dystynkcjom
biernik	dystynkcje
narzędnik	dystynkcjami
miejscownik	dystynkcjach
wołacz	dystynkcje

przykłady:

(1.1) Pozostali funkcjonariusze noszą do umundurowania wyjściowego dystynkcje na pochewkach tak jak do umundurowania podstawowego i polowego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) oficerskie dystynkcje • dystynkcje funkcjonariuszy Straży Ochrony Kolei / Inspekcji Transportu Drogowego / inspektora / kapitana / majora • dystynkcje na czapce / na naramiennikach • obowiązujące dystynkcje • mundur z dystynkcjami • pozbawić dystynkcji • nosić / zerwać / zrywać dystynkcje

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dystynkcja ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dystynkcja + -e < łac. distinctio

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: