naramiennik
naramiennik (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌnarãˈmʲjɛ̇̃ɲːik], AS: [narãmʹi ̯ė̃•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• gemin.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. umieszczony na ramieniu munduru pasek materiału, służący do zamocowania odznak stopni wojskowych lub innych odznak przynależności; zob. też naramiennik w Wikipedii
- (1.2) wojsk. część zbroi osłaniająca ramię; zob. też naramiennik (zbroja) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik naramiennik naramienniki dopełniacz naramiennika naramienników celownik naramiennikowi naramiennikom biernik naramiennik naramienniki narzędnik naramiennikiem naramiennikami miejscownik naramienniku naramiennikach wołacz naramienniku naramienniki
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ramię n
- przym. naramienny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- Hasło „naramiennik” w: SJP.pl.