naramiennik (język polski) edytuj

 
naramienniki (1.1)
 
naramiennik (1.2) zbroi
wymowa:
IPA[ˌnarãˈmʲjɛ̇̃ɲːik], AS[narãmʹi ̯ė̃•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.gemin.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. umieszczony na ramieniu munduru pasek materiału, służący do zamocowania odznak stopni wojskowych lub innych odznak przynależności; zob. też naramiennik w Wikipedii
(1.2) wojsk. część zbroi osłaniająca ramię; zob. też naramiennik (zbroja) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) epolet, galon; pot. pagon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ramię n
przym. naramienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. na + ramię + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „naramiennik” w: SJP.pl.