dwudziestotrzyletni

dwudziestotrzyletni (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌdvuʥ̑ɛstɔṭʃɨˈlɛtʲɲi], AS[dvuʒ́estoṭšyletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mający dwadzieścia trzy lata
(1.2) trwający dwadzieścia trzy lata
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Dwudziestotrzyletnia Keiko Arimoto z radością przemierzała nieznane jej ulice Kopenhagi.[1]
(1.2) Zapoczątkował on długi, bo niemal dwudziestotrzyletni, okres pracy w latach 1927-1950, to jest do chwili likwidacji przedsiębiorstwa.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwudziestotrzylatek m, dwudziestotrzylatka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Aleksandra Watanuki, Martyna Taniguchi „Świat z Papieru i Stali. Okruchy Japonii”, Wydawnictwo Waneko, Warszawa 2005, ISBN 8389893789, s. 119
  2. Feliks Jabłkowski, Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy. Romans ekonomiczny, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.