druga połówka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) druga połowa czegoś
(1.2) przen. czyjś partner (partnerka), mąż (żona)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Ale jak pójdziemy do normalnego klubu, faceci widząc dwie samotne laski prędzej czy później stają się namolni. Właściwie nie ma dokąd pójść i dlatego, kiedy dziewczyny już znajdą drugą połówkę, często zamykają się w domu. Znikają z branży.[1]
(1.2) To rzeczywiście tragedia, jeśli nie uda nam się znaleźć tej drugiej połówki, której wciąż bezustannie szukamy, czy tylko staromodna, antyfeministyczna gadka? A może miłość jest przereklamowana? Albo lepiej: zanadto upraszczamy?[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) druga połowa
(1.2) lepsza połówka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Polityka, nr 09.04, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Liz Tuccillo, Jak to robią single, 2016