Wikisłownik

czasownik zwrotny

czasownik zwrotny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ʧ̑aˈsɔvʲɲiɡ ˈzvrɔtnɨ], AS: [časovʹńig zvrotny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw. międzywyr. ​?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. czasownik, który w języku polskim odnosi się do wykonawcy czynności przez zaimek „się”, a w innych językach przez odpowiednią końcówkę lub właściwy zaimek zwrotny
odmiana:
(1.1) związek zgody;
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikczasownik zwrotnyczasowniki zwrotne
dopełniaczczasownika zwrotnegoczasowników zwrotnych
celownikczasownikowi zwrotnemuczasownikom zwrotnym
biernikczasownik zwrotnyczasowniki zwrotne
narzędnikczasownikiem zwrotnymczasownikami zwrotnymi
miejscownikczasowniku zwrotnymczasownikach zwrotnych
wołaczczasowniku zwrotnyczasowniki zwrotne
przykłady:
(1.1) Czasowniki zwrotne w języku polskim nie zawsze są nimi w języku niemieckim, tak jak np.: polskie uczyć się i niemieckie lernen.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=czasownik_zwrotny&oldid=8170329”