cyrkumfleks (język polski) edytuj

 ĵ
litery z cyrkumfleksem (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. w niektórych językach: akcent długiej samogłoski o intonacji opadającej od tonu wyższego do niższego; zob. też cyrkumfleks w Wikipedii
(1.2) jęz. znak diakrytyczny pierwotnie używany w celu zaznaczania cyrkumfleksu (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Literackie formy z cyrkumfleksem pochodzą zapewne z dialektu żmudzkiego, który ma odmienny system akcentuacyjny[1].
(1.2) W przekładzie opowiadania Nhô Chic’ana pojawia się tylko jeden przypis […]. Wyjaśnia on znaczenie użytego już w tytule skrótu nhô (w polskim tekście uproszczonego poprzez pominięcie cyrkumfleksu do nho)[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) pot. daszek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. circumflexus[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krzysztof Witczak, Ugrofinizmy w języku jaćwieskim, „Acta Baltico-Slavica” 44, 2020.
  2. Agnieszka Kruk, Oralność w oryginale i przekładzie portugalskojęzycznej literatury afrykańskiej — przejawy i funkcje, „Zagadnienia Rodzajów Literackich” 64(4), 2021.
  3.   Hasło „cyrkumfleks” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.