cielę
cielę (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zootechn. młode bydła domowego; zob. też cielę w Wikipedii
- (1.2) zool. młody osobnik dużych ssaków roślinożernych, np. żubrów, hipopotamów, wielbłądów
- (1.3) zool. młody osobnik ssaków morskich, np. fok, delfinów
- (1.4) pot. przen. człowiek niezaradny, przesadnie potulny
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cielę cielęta dopełniacz cielęcia cieląt celownik cielęciu cielętom biernik cielę cielęta narzędnik cielęciem cielętami miejscownik cielęciu cielętach wołacz cielę cielęta
- składnia:
- antonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cielęcina ż, cielęcinka ż, cielec m, cielenie n, ocielenie n
- czas. cielić się ndk., ocielić się dk.
- przym. cielęcy, cielny
- związki frazeologiczne:
- Boże cielę • chodzić jak cielę za krową / włóczyć się jak cielę za krową[2] • potulny jak cielę • cielę na niedzielę • pokorne cielę dwie matki ssie • kto nie beczał cielęciem, wołem ryczeć nie będzie • zapomniał wół, kiedy cielęciem był / nie pamiętał wół, jak cielęciem był / zapomniał wół, jak cielęciem był • marynowane cielę • patrzeć jak cielę na malowane wrota • wzięli diabli krowę, niech wezmą i cielę • w lutym wody wiele, w lecie głodne i cielę / w lutym wody wiele – w lecie głodne nawet cielę • krowa cielę kocha i zadek mu liże • każda krowa swoje cielę liże • po tłuste cielę i do domu trafią, a chudego i na targu nie kupią • głupiego wilka i cielęta liżą • biada dómowi, kaj ciele rozkazuje wołowi (sic!) • kto ma szczęście, temu i wół cielę urodzi • niemiła księdzu ofiara, idź cielę do obory / niemiła ofiara, pójdź cielę do domu • lepsze cielęta niż woły • jaje dzisiejsze, chleb wczorajszy, cielę sześciniedzielne, a wino łońskie najlepsze • nim pastuch się skwapi, wilk cielę załapi (sic!)
- zobacz też: przysłowia o cielęciu
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- zob. też cielę w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) viç m
- angielski: (1.1) calf
- arabski: (1.1) عجل m (ʿiǧl)
- baskijski: (1.1) txahal, aratxe
- białoruski: (1.1) цяля n, цялё n; (1.4) цяля n, цялё n
- bułgarski: (1.1) теле n
- duński: (1.1) kalv w
- esperanto: (1.1) bovido
- francuski: (1.1) veau m
- hindi: (1.1) बछड़ा
- hiszpański: (1.1) ternero m
- jidysz: (1.1) קאַלב n (kalb)
- kataloński: (1.1) vedell m
- niderlandzki: (1.1) kalf n
- niemiecki: (1.1) Kalb n
- nowogrecki: (1.1) μοσχάρι n
- nowopruski: (1.1) wērsis m
- pendżabski: (1.1) ਵੱਛਾ m
- rosyjski: (1.1) телёнок m; (1.2) телёнок m; (1.4) телёнок m
- szwedzki: (1.1) kalv w
- ukraiński: (1.1) теля n
- węgierski: (1.1) borjú
- wilamowski: (1.1) kołp n, kołb n, kilber m
- źródła:
- ↑ I. Krasicki: Chłop i cielę.
- ↑ Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 87.