cielec

cielec (język polski)

cielec (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) przest. młody byk, większe cielę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cielec	cielce
dopełniacz	cielca	cielców
celownik	cielcowi	cielcom
biernik	cielca	cielce
narzędnik	cielcem	cielcami
miejscownik	cielcu	cielcach
wołacz	cielcu	cielce

przykłady:

(1.1) Otacza mnie mnóstwo cielców, osaczają mnie byki Baszanu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) byczek, buhajek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bydlę

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cielę n, cielak m, cielaczek m, cielica ż, cieliczka ż, cielęciarnia ż, cielęcina ż, cielenie n, cielność ż, cielętnik mrz, ocielenie n, Cielętnik mrz, Cielętniki nmos

czas. cielić się ndk., ocielić się dk.

przym. cielęcy, cielny

związki frazeologiczne:

złoty cielec

etymologia:

pol. cielę + -ec

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) calf
• francuski: (1.1) veau m
• hiszpański: (1.1) becerro m
• rosyjski: (1.1) телец m
• włoski: (1.1) vitello m

źródła: