cielny

cielny (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [ˈt͡ɕɛlnɨ], AS: [ćelny], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o krowie, w rodzaju żeńskim (cielna): spodziewająca się potomstwa

(1.2) st.pol. cielesny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	cielny		cielna	cielne	cielni	cielne
dopełniacz	cielnego		cielnej	cielnego	cielnych
celownik	cielnemu		cielnej	cielnemu	cielnym
biernik	cielnego	cielny	cielną	cielne	cielnych	cielne
narzędnik	cielnym		cielną	cielnym	cielnymi
miejscownik	cielnym		cielnej	cielnym	cielnych
wołacz	cielny		cielna	cielne	cielni	cielne

przykłady:

(1.1) W środę, 19 czerwca, nieznani sprawcy wyprowadzili z pastwiska w Sucharach (gm. Nakło) wysoko cielną krowę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) cielna krowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. cielę n, cielątko n, cielak mzw, cielaczek mzw, cielica ż, cieliczka ż, cielęcina ż, cielęcinka ż, cielec mzw, cielenie n, ocielenie n, cielętnik mrz, Cielętnik mrz, Cielętniki nmos

czas. cielić się ndk., ocielić się dk.

przym. cielęcy

(1.2)

rzecz. ciało n, ciałko n

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. cielić + -ny

(1.2) pol. ciało + -ny

uwagi:

(1.1) zobacz też: kotny • szczenny • źrebny

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) цельны
• rosyjski: (1.1) стельный
• słowacki: (1.1) teľný
• ukraiński: (1.1) тільний

źródła: