ciapa

ciapa (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʨ̑apa], AS: [ćapa], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. coś półpłynnego, mieszanina płynu i składników stałych

(1.2) pot. osoba niezdarna lub ślamazarna

(1.3) pot. nieregularna, spora plama

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ciapa	ciapy
dopełniacz	ciapy	ciap
celownik	ciapie	ciapom
biernik	ciapę	ciapy
narzędnik	ciapą	ciapami
miejscownik	ciapie	ciapach
wołacz	ciapo	ciapy

przykłady:

(1.1) Po odwilży z niesprzątniętego śniegu zrobiła się paskudna ciapa na chodnikach.

(1.2) Ależ z niego ciapa – wszystko robi tak powoli i niezdarnie.

(1.3) Krawaty w wielkie ciapy kolorowe w ogóle nie istnieją. No, może znajdziecie je na obrzeżach w sklepach z tzw. absolutnym szajsem.

składnia:

(1.3) zwykle w liczbie mnogiej

kolokacje:

synonimy:

(1.1) papka, breja

(1.2) ciamajda, ślamazara, oferma, niezdara

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) substancja

(1.2) osoba

(1.3) plama

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciapowatość ż, ciapciak m, ciapek m, Ciapek m, ciapy nmos, ciapanie n, ciapnięcie n, naciapanie n, wyciapanie n, obciapanie n, uciapanie n

zdrobn. ciapka ż

czas. ciapać ndk., ciapnąć dk., naciapać dk., wyciapać dk., obciapać dk., uciapać dk.

przym. ciapowaty

przysł. ciapowato

wykrz. ciap ciap, ciapu ciap

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ciamajda

• białoruski: (1.1) размазня ż; (1.2) размазня m/ż, расцяпа m/ż

źródła: