bykowiec (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bɨˈkɔvʲjɛʦ̑], AS[bykovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. bicz wykonany z rzemienia
(1.2) przest. cios zadany bykowcem (1.1)
(1.3) przest. wysuszony penis byka służący jako pejcz[1]
(1.4) łow. kwiecień[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Dostał przez plecy bykowcem.
(1.2) Za karę otrzymał 20 (= dwadzieścia) bykowców.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) korbacz
(1.3) byczak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. byk m, byczek m, Byk mos/mzw
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „byczak” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 242.