blud

blud (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) = bryt. slang. he → on

(1.2) = bryt. slang. him → jego, go, niego, jemu, mu, niemu, nim

rzeczownik policzalny

(2.1) bryt. slang. stary (poufałe odniesienie do przyjaciela)

rzeczownik niepoliczalny

(3.1) daw. krew

odmiana:

(1.1-2) nieodm.

(2.1) lp blud; lm bluds

(3.1) lp blud; blm

przykłady:

(1.1) Blud was lost. → Gostek pogubił się.

(1.1) What’s blud tryna say here → Co on próbuje tu powiedzieć

(1.2) What is wrong with blud? → Co z nim jest nie tak?

(2.1) I heard your mixtape, blud it was garbage. → Słuchałem twojego mikstejpa, stary, to było dno.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) he

(1.2) him

(2.1) man

(3.1) blood

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

blud (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) błąd, pomyłka

(1.2) herezja

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	blud	bludy
dopełniacz	bludu	bludů
celownik	bludu	bludům
biernik	blud	bludy
wołacz	blude	bludy
miejscownik	bludu	bludech
narzędnik	bludem	bludy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bludný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: