benedyktyn
benedyktyn (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik benedyktyn benedyktyni dopełniacz benedyktyna benedyktynów celownik benedyktynowi benedyktynom biernik benedyktyna benedyktynów narzędnik benedyktynem benedyktynami miejscownik benedyktynie benedyktynach wołacz benedyktynie benedyktyni depr. M. i W. lm: (te) benedyktyny - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik benedyktyn benedyktyny dopełniacz benedyktyna benedyktynów celownik benedyktynowi benedyktynom biernik benedyktyna benedyktyny narzędnik benedyktynem benedyktynami miejscownik benedyktynie benedyktynach wołacz benedyktynie benedyktyny
- przykłady:
- (1.1) Do benedyktynów wstąpił jesienią 1966 roku.
- (2.1) Czy reflektowałbyś na kieliszeczek benedyktyna?
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Benedykt mos, benedyktyńskość ż
- forma żeńska benedyktynka ż
- przym. pobenedyktyński, benedyktyński
- przysł. benedyktyńsko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) benedictine
- baskijski: (1.1) beneditar, beneditano
- białoruski: (1.1) бенедыкцін m
- bułgarski: (1.1) бенедиктинец m; (2.1) бенедиктин m
- chorwacki: (1.1) benediktinac m
- czeski: (1.1) benediktin m, benediktýn m
- esperanto: (1.1) benediktano
- hiszpański: (1.1) benedictino m
- interlingua: (1.1) benedictino; (2.1) benedictino
- niemiecki: (1.1) Benediktiner m
- rosyjski: (1.1) бенедиктин m
- słowacki: (1.1) benediktín m
- źródła: