bejca
bejca (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. roztwór do barwienia drewna; zob. też bejca w Wikipedii
- (1.2) chem. włók. substancja używana do barwienia w przemyśle włókienniczym i garbarskim
- (1.3) chem. roln. środek grzybobójczy do dezynfekcji nasion i ziaren
- (1.4) spoż. zaprawa do marynowania mięs
- (1.5) slang. samochód marki BMW
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bejca bejce dopełniacz bejcy bejc celownik bejcy bejcom biernik bejcę bejce narzędnik bejcą bejcami miejscownik bejcy bejcach wołacz bejco bejce
- przykłady:
- (1.1) Na twoim miejscu pociągnęłabym tę półkę jasnokasztanową bejcą.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bejcowanie n
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wood stain
- białoruski: (1.1) марылка ż, пратрава ż
- bułgarski: (1.1) байц m
- duński: (1.1) bejdse w; (1.2) bejdse w; (1.3) bejdse w
- litewski: beicas
- źródła:
- ↑ Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 20.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 32.