bandzior

bandzior (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbãɲd͡ʑɔr], AS: [bãńʒ́or], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zgrub. bandyta

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) środ. mot. Fiat 125

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bandzior	bandziory
dopełniacz	bandziora	bandziorów
celownik	bandziorowi	bandziorom
biernik	bandziora	bandziorów
narzędnik	bandziorem	bandziorami
miejscownik	bandziorze	bandziorach
wołacz	bandziorze	bandziory
ndepr. M. i W. lm: (ci) bandziorzy / bandziorowie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bandzior	bandziory
dopełniacz	bandziora	bandziorów
celownik	bandziorowi	bandziorom
biernik	bandziora	bandziory
narzędnik	bandziorem	bandziorami
miejscownik	bandziorze	bandziorach
wołacz	bandziorze	bandziory

przykłady:

(1.1) Dwóch bandziorów ukradło mi samochód.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bandyta, oprych, opryszek, rzezimieszek, zbir

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przestępca

(2.1) samochód, auto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandyta m, bandytyzm m, bandyctwo n

przym. bandycki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bandyta

źródła: