bandytyzm

bandytyzm (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dokonywanie ciężkich przestępstw, w tym zabójstw i rozbojów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bandytyzm	bandytyzmy
dopełniacz	bandytyzmu	bandytyzmów
celownik	bandytyzmowi	bandytyzmom
biernik	bandytyzm	bandytyzmy
narzędnik	bandytyzmem	bandytyzmami
miejscownik	bandytyzmie	bandytyzmach
wołacz	bandytyzmie	bandytyzmy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rozbójnictwo; pot. bandyctwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przestępczość

hiponimy:

(1.1) gangsterstwo, piractwo

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. banda ż, bandyctwo n, bandyta m, bandzior m

przym. bandycki

przysł. bandycko

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. banditisme

uwagi:

(1.1) według Słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego: blm

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) banditry, banditism
• białoruski: (1.1) бандытызм m
• bułgarski: (1.1) бандитизъм m
• karpatorusiński: (1.1) бандітізм m
• rosyjski: (1.1) бандитизм m
• ukraiński: (1.1) бандитизм m

źródła: