bananowiec
bananowiec (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. banan (roślina)
- (1.2) żegl. statek do przewożenia bananów (owoców bananowca (1.1))
- (1.3) kulin. ciasto z bananami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. młody człowiek prowadzący „bananowy”, beztroski tryb życia dzięki pozycji społecznej rodziców
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bananowiec bananowce dopełniacz bananowca bananowców celownik bananowcowi bananowcom biernik bananowiec bananowce narzędnik bananowcem bananowcami miejscownik bananowcu bananowcach wołacz bananowcu bananowce depr. M. i W. lm: (te) bananowc - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bananowiec bananowcy dopełniacz bananowca bananowców celownik bananowcowi bananowcom biernik bananowca bananowców narzędnik bananowcem bananowcami miejscownik bananowcu bananowcach wołacz bananowcu / podn. bananowcze bananowcy depr. M. i W. lm: (te) bananowce
- przykłady:
- (1.1) Palmy, bananowce, tamaryndy i krzewy kawowe – wszystko to rosło wokół, dom tonął w poplątanej, zbitej roślinności[1].
- składnia:
- synonimy:
- (2.1) banan
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) банан m
- czeski: (1.1) banánovník m
- słowacki: (1.1) banánovník m
- źródła:
- ↑ Ryszard Kapuściński, Heban, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.