błędne koło (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbwɛ̃ndnɛ ˈkɔwɔ], AS[bu̯ndne kou̯o], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) log. błąd logiczny polegający na wyprowadzeniu wniosku z przesłanki, a następnie uzasadnieniu jej za pomocą tego wniosku; zob. też błędne koło w rozumowaniu w Wikipedii
(1.2) log. błąd logiczny polegający na użyciu pojęcia definiowanego w jego własnej definicji; zob. też błędne koło w definiowaniu w Wikipedii
(1.3) pot. sytuacja, której skutki przyczyniają się do jej trwania
odmiana:
(1.1-3) związek zgody,
przykłady:
(1.3) Terroryści walczą, aby jak najszybciej wypędzić żołnierzy z kraju; ci jednak w nim pozostaną, dopóki sytuacja nie ustabilizuje się, napędzając tym samym błędne koło zniszczenia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) używa się niekiedy łacińskich wersji (zob. tłumaczenia poniżej)
(1.3) sytuacja patowa, sytuacja bez wyjścia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
wydostać się z błędnego kołaznaleźć się w błędnym kole
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła: