Wikisłownik:Zasady tworzenia haseł/Szwedzki

Dąży się do tego, by w słowniku szwedzkiego wszystkie hasła posiadały opisaną odmianę. Te, które jej nie posiadają to w większości niezweryfikowany import oraz imiona i liczebniki, dla których nie ma ustalonych zasad określania odmiany. Dodając szwedzkie hasło, postaraj się zawsze opisać również jego odmianę.

rzeczowniki

Podajemy cztery pełne formy mianownika: nieokreśloną liczby pojedynczej z rodzajnikiem, określoną liczby pojedynczej, nieokreśloną liczby mnogiej i określoną liczby mnogiej, np:

odmiana:

(1.1) en hund, hunden, hundar, hundarna

odmiana:

(1.1) en ordbok, ordboken, ordböcker, ordböckerna

Jeżeli rzeczownik nie odmienia się, wpisujemy {{nieodm}}

odmiana:

(1.1) nieodm.

Przed wstawieniem tego szablonu należy pamiętać o tym, że w języku szwedzkim występuje także dopełniacz, i nawet jeżeli jakieś słowo ma w mianowniku wszystkie takie same formy, w dopełniaczu może dojść "s". Wówczas można wpisać {{D}} ~s (za tyldę (~) podstawiając słowo).

Jeżeli rzeczownik jest np. nazwą własną i występuje np. tylko w formie określonej liczby pojedynczej, zamieszczamy tą informację, np.

odmiana:

(1.1) tylko w formie określonej liczby pojedynczej

Dla imion jeszcze nie ma ustaleń, co należy wpisywać w sekcji odmiana. Przed wpisaniem czegokolwiek należy zwrócić uwagę, że (poza istnieniem dopełniacza) imiona w języku szwedzkim nie posiadają liczby mnogiej w oficjalnym języku, jednak w potocznym możliwe jest jej wystąpienie jako np. Emilior, Karolinor, Katarinor itp. (dla Emilia, Karolina, Katarina). Dla imion obecnie odmiana nie jest w Wikisłowniku wpisywana.

Przed dodaniem nazwy geograficznej jako szwedzkiej, upewnij się czy nie jest ono jedynie endonimem. W takich przypadkach odradza się dodawanie takiego słowa jako szwedzkiego, mimo iż jest w danej formie używane w języku szwedzkim. Można je dodać w języku, jakim posługują się mieszkańcy danego miejsca.

czasowniki

Dla czasowników podajemy pięć form: bezokolicznik z att, formę osobową czasu teraźniejszego, czas przeszły, supinum i formę rozkazującą (z wykrzyknikiem na końcu), np:

odmiana:

(1.1) att älska, älskar, älskade, älskat, älska!

Dla czasowników zwrotnych, dopisujemy na końcu odwołanie do tabeli zaimków:

; {{zob|[[Aneks:Język szwedzki - zaimki|zaimki w jęz. szwedzkim]]}}

odmiana:

att förälska sig, förälskar sig, förälskade sig, förälskat sig, förälska sig!; zob. zaimki w jęz. szwedzkim

przymiotniki

Podajemy 3 pełne formy: dla rodzaju wspólnego, nijakiego oraz liczby mnogiej, a także stopnie wyższy i najwyższy, stosując szablon {{stopn}}, np:

odmiana:

(1.1) skön, skönt, sköna; st. wyższy skönare; st. najwyższy skönast

Jeżeli przymiotnik się nie stopniuje, używamy szablonu {{niestopn}} Jeżeli przymiotnik się nie odmienia, dajemy {{nieodm}}

zaimki

Jeżeli sekcja odmiana jest dodawana, wpisujemy w nią odwołanie do tabeli:

odmiana:

zob. zaimki w języku szwedzkim

liczebniki

Dla liczebników obecnie sekcję odmiana pozostawiamy pustą.

spójniki, przyimki, partykuły

Spójniki i przyimki i partykuły są nieodmienne, więc dajemy w nich {{nieodm}}.

związki frazeologiczne

Jeżeli odmienia się w nich tylko jedno słowo, dajemy odesłanie do hasła z tym słowem, np. w använda apostlahästarna:

odmiana:

zob. använda

Jeżeli odmienia się większa część frazy, można wstawić całą odmianę wzorując się na zasadach dla innych części mowy w zależności jaki charakter ma ta fraza.

przysłowia

Przysłowia mają charakter dopowiedzenia lub skomentowania czegoś, więc w nich wstawiamy {{nieodm}}, no chyba, żeby się zdarzyła inna potrzeba wynikła ze specyfiki przysłowia.