Aneks:Język szwedzki - zaimki

Spis treści aneksu | Słownik języka szwedzkiego

Zaimki (łac. szw. pronomen) służą do zastępowania innych części mowy, dzięki czemu unika się nieprzyjemnych powtórzeń wyrazów oraz skraca wypowiedź, bez utraty jej treści. Użycie zaimka ma sens jedynie wtedy, gdy wiadomo, jaki wyraz zastępuje użyty zaimek.

Choć słowo zaimki sugeruje, że służą one tylko do zastępowania rzeczowników (imion), zaimki zastępują również wiele innych części mowy.

Rodzaj użytego zaimka i sposób jego odmiany zależą od zastępowanej części mowy.

zaimki osobowe			zaimki dzierżawcze			zaimki zwrotne	dzierżawcze zaimki zwrotne
polski odpowiednik	nominativ	ackusativ / dativ	rodzaj wspólny	rodzaj nijaki	liczba mnoga		rodzaj wspólny	rodzaj nijaki	liczba mnoga
ja	jag	mig, mej	min	mitt	mina	mig, mej	min	mitt	mina
ty	du	dig, dej	din	ditt	dina	dig, dej	din	ditt	dina
on	han	honom	hans	hans	hans	sig, sej	sin	sitt	sina
ona	hon	henne	hennes	hennes	hennes	sig, sej	sin	sitt	sina
on lub ona	hen	henom	hens	hens	hens	sig, sej	sin	sitt	sina
3. os lp r. wspólny	den	den	dess	dess	dess	sig, sej	sin	sitt	sina
3. os lp, r. nijaki	det	det	dess	dess	dess	sig, sej	sin	sitt	sina
my	vi	oss	vår, våran	vårt, vårat	våra	oss	vår, våran	vårt, vårat	våra
wy	ni	er, eder	er, eder eran	ert, edert erat	era, edra	er, eder	er, eder eran	ert, edert erat	era, edra
oni/one	de, dom	dem, dom	deras	deras	deras	sig, sej	sin	sitt	sina