Wikisłownik

zagraniczny

zagraniczny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˌzaɡrãˈɲiʧ̑nɨ], AS: [zagrãńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odbywający się za granicą, mający związek z zagranicą, pochodzący z zagranicy
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikzagranicznyzagranicznazagranicznezagranicznizagraniczne
dopełniaczzagranicznegozagranicznejzagranicznegozagranicznych
celownikzagranicznemuzagranicznejzagranicznemuzagranicznym
biernikzagranicznegozagranicznyzagranicznązagranicznezagranicznychzagraniczne
narzędnikzagranicznymzagranicznązagranicznymzagranicznymi
miejscownikzagranicznymzagranicznejzagranicznymzagranicznych
wołaczzagranicznyzagranicznazagranicznezagranicznizagraniczne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Nasze miasto rozpoczęło kampanię reklamową, by zachęcić zagraniczne firmy do zainwestowania w nim.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stosunki zagraniczne • placówka zagraniczna • handel zagraniczny • ministerstwo spraw zagranicznych • wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa • wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
synonimy:
(1.1) zewnętrzny, obcy, cudzoziemski, żart. zagramaniczny
antonimy:
(1.1) wewnętrzny, krajowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zagranica ż, zagraniczniak m, zagraniczność ż
przysł. za granicą
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zagraniczny&oldid=8270549”