Sąd Ostateczny (1.1) według Michała Anioła
wymowa:
IPA: [ˈsɔ̃nt ˌɔstaˈtɛt͡ʃnɨ], AS: [sõnt ostatečny], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.asynch. ą akc. pob.
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie: moment, w którym Bóg dokona ostatecznego sądu nad ludźmi i określi, którzy z nich zostaną zbawieni, a którzy potępieni; zob. też Sąd Ostateczny w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody;
przykłady:
(1.1) Sporo nagrzeszyłem i boję się Sądu Ostatecznego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dzień Sądu Ostatecznego
synonimy:
(1.1) koniec świata, Armageddon, paruzja, dzień sądny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
można zapisywać także małymi literami: sąd ostateczny[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Sąd Ostateczny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.