Knin

Knin (język polski)

Knin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w Chorwacji; zob. też Knin w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Knin	Kniny
dopełniacz	Kninu	Kninów
celownik	Kninowi	Kninom
biernik	Knin	Kniny
narzędnik	Kninem	Kninami
miejscownik	Kninie	Kninach
wołacz	Kninie	Kniny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kninie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kninu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kninu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kninu • mieszkaniec / mieszkanka Kninu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kninie • pochodzić z Kninu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kninu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kniński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Knin
• białoruski: (1.1) Кнін
• czeski: (1.1) Knin
• francuski: (1.1) Knin
• hiszpański: (1.1) Knin
• kataloński: (1.1) Knin
• niemiecki: (1.1) Knin
• rosyjski: (1.1) Книн
• słowacki: (1.1) Knin
• słoweński: (1.1) Knin
• ukraiński: (1.1) Книн
• włoski: (1.1) Tenin

źródła: