Klementyna
Klementyna (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Klementyna w Wikipedii
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Klementyna Klementyny dopełniacz Klementyny Klementyn celownik Klementynie Klementynom biernik Klementynę Klementyny narzędnik Klementyną Klementynami miejscownik Klementynie Klementynach wołacz Klementyno Klementyny - (2.1) zob. Klementyn
- przykłady:
- (1.1) To Klementyna założyła za domem, w parku schodzącym tarasami w dół, grabowe szpalery na francuską modłę[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Klementyna • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Klementyna • kobieta imieniem (o imieniu) Klementyna • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Klementyna • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Klementyna • otrzymać / dostać / przybrać imię Klementyna • dzień imienin / imieniny Klementyny
- synonimy:
- (1.1) zdrobn. Klementynka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Klementyn mos, klementynka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Clementina < łac. clemens → łagodny
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Clementine, Clementina
- francuski: (1.1) Clémentine ż
- kataloński: (1.1) Clementina ż
- łaciński: (1.1) Clementina ż
- niemiecki: (1.1) Clementine ż
- rosyjski: (1.1) Клеминтина ż, Климинтина ż
- węgierski: (1.1) Klementina
- włoski: (1.1) Clementina ż
- źródła:
- ↑ Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.