Kanaan
Kanaan (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. hist. starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego; zob. też Kanaan w Wikipedii
- (1.2) bibl. liter. ziemia obiecana patriarsze Abrahamowi i jego potomstwu; zob. też Ziemia Obiecana (Biblia) w Wikipedii
- (1.3) przen. miejsce szczęśliwe, możliwe do osiągnięcia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1-3) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kanaan dopełniacz Kanaanu celownik Kanaanowi biernik Kanaan narzędnik Kanaanem miejscownik Kanaanie wołacz Kanaanie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kanaan Kanaanowie dopełniacz Kanaana Kanaanów celownik Kanaanowi Kanaanom biernik Kanaana Kanaanów narzędnik Kanaanem Kanaanami miejscownik Kanaanie Kanaanach wołacz Kanaanie Kanaanowie
- przykłady:
- (1.1) Na terenie Kanaanu składano ofiary z jagniąt i koźląt.
- (1.2) Potomkowie Abrahama zamieszkiwali ziemię Kanaan.
- (2.1) Biblia wymienia imiona dwóch synów Kanaana.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) Ziemia Obiecana
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kananejski mrz, Kananejczyk mos, Kananejka ż
- przym. kanaański, kananejski, chananejski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Canaan; (1.2) Canaan; (2.1) Canaan
- hebrajski: (1.1) כנען m; (1.2) כנען m
- łaciński: (1.1) Chanaan ż; (1.2) Chanaan ż
- słowacki: (1.1) Kanaán m; (1.2) Kanaán m; (2.1) Kanaán m
- starogrecki: (1.1) Χαναάν ż; (1.2) Χαναάν ż
- węgierski: (1.1) Kánaán; (1.2) Kánaán
- włoski: (1.1) Canaan m; (1.2) Canaan m; (2.1) Canaan m
- źródła: