Kanaan

Kanaan (język polski)

mapa Kanaanu (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego; zob. też Kanaan w Wikipedii

(1.2) bibl. liter. ziemia obiecana patriarsze Abrahamowi i jego potomstwu; zob. też Ziemia Obiecana (Biblia) w Wikipedii

(1.3) przen. miejsce szczęśliwe, możliwe do osiągnięcia

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(2.1) bibl. imię biblijne

odmiana:

(1.1-3) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Kanaan
dopełniacz	Kanaanu
celownik	Kanaanowi
biernik	Kanaan
narzędnik	Kanaanem
miejscownik	Kanaanie
wołacz	Kanaanie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kanaan	Kanaanowie
dopełniacz	Kanaana	Kanaanów
celownik	Kanaanowi	Kanaanom
biernik	Kanaana	Kanaanów
narzędnik	Kanaanem	Kanaanami
miejscownik	Kanaanie	Kanaanach
wołacz	Kanaanie	Kanaanowie

przykłady:

(1.1) Na terenie Kanaanu składano ofiary z jagniąt i koźląt.

(1.2) Potomkowie Abrahama zamieszkiwali ziemię Kanaan.

(2.1) Biblia wymienia imiona dwóch synów Kanaana.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) Ziemia Obiecana

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kananejski mrz, Kananejczyk mos, Kananejka ż

przym. kanaański, kananejski, chananejski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Chanaan < gr. Χαναάν < hebr. כנען

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Canaan; (1.2) Canaan; (2.1) Canaan
• hebrajski: (1.1) כנען m; (1.2) כנען m
• łaciński: (1.1) Chanaan ż; (1.2) Chanaan ż
• słowacki: (1.1) Kanaán m; (1.2) Kanaán m; (2.1) Kanaán m
• starogrecki: (1.1) Χαναάν ż; (1.2) Χαναάν ż
• węgierski: (1.1) Kánaán; (1.2) Kánaán
• włoski: (1.1) Canaan m; (1.2) Canaan m; (2.1) Canaan m

źródła: