Ildefons
Ildefons (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ilˈdɛfɔ̃w̃s], AS: [ildefõũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ildefons Ildefonsowie dopełniacz Ildefonsa Ildefonsów celownik Ildefonsowi Ildefonsom biernik Ildefonsa Ildefonsów narzędnik Ildefonsem Ildefonsami miejscownik Ildefonsie Ildefonsach wołacz Ildefonsie Ildefonsowie
- przykłady:
- (1.1) Panu Ildefonsowi spodobał się właśnie ten stolik przy oknie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Ildefons • brat / kuzyn / wujek / dziadek Ildefons • mężczyzna imieniem (o imieniu) Ildefons • święty / błogosławiony Ildefons • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ildefons • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ildefons • otrzymać / dostać / przybrać imię Ildefons • dzień imienin / imieniny Ildefonsa • na Ildefonsa (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Ildephonsus
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Ildefonsus, Ildephonsus
- baskijski: (1.1) Ildefonso
- francuski: (1.1) Ildefonse m
- hiszpański: (1.1) Ildefonso m
- łaciński: (1.1) Ildephonsus m
- rosyjski: (1.1) Ильдефонс m
- włoski: (1.1) Ildefonso m
- źródła:
- ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1505.