Fenicjanka

Fenicjanka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfɛ̃ɲiˈʦ̑ʲjãŋka], AS: [fẽńicʹi ̯ãŋka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. mieszkanka Fenicji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Fenicjanka	Fenicjanki
dopełniacz	Fenicjanki	Fenicjanek
celownik	Fenicjance	Fenicjankom
biernik	Fenicjankę	Fenicjanki
narzędnik	Fenicjanką	Fenicjankami
miejscownik	Fenicjance	Fenicjankach
wołacz	Fenicjanko	Fenicjanki

przykłady:

(1.1) Wzorem innych królów Salomon stale pomnażał swój harem. Były w nim kobiety różnych ras i religii: Egipcjanki, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Fenicjanki i Hetytki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fenicja ż

forma męska Fenicjanin m

przym. fenicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Fenicjanin

• arabski: (1.1) فينيقية ż
• białoruski: (1.1) фінікійка ż
• bułgarski: (1.1) финикийка ż
• czeski: (1.1) Féničanka ż
• francuski: (1.1) Phénicienne ż
• hiszpański: (1.1) fenicia ż
• nowogrecki: (1.1) Φοίνισσα ż
• rosyjski: (1.1) финикиец ż
• ukraiński: (1.1) фінікійка ż, фінікіянка ż

źródła: