Dobromir

Dobromir (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈbrɔ̃mʲir], AS: [dobrõmʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Dobromir w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Dobromir	Dobromirowie
dopełniacz	Dobromira	Dobromirów
celownik	Dobromirowi	Dobromirom
biernik	Dobromira	Dobromirów
narzędnik	Dobromirem	Dobromirami
miejscownik	Dobromirze	Dobromirach
wołacz	Dobromirze	Dobromirowie

przykłady:

(1.1) Mam na imię Dobromir, a to moja dziewczyna Genowefa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Dobromir • brat / kuzyn / wujek / dziadek Dobromir • mężczyzna imieniem (o imieniu) Dobromir • święty / błogosławiony Dobromir • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Dobromir • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Dobromir • otrzymać / dostać / przybrać imię Dobromir • dzień imienin / imieniny Dobromira • na Dobromira (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dobromierz m

forma żeńska Dobromira ż

przym. Dobromirowy, dobromierski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) Добромир m
• rosyjski: (1.1) Добромир m

źródła: