Bukareszt

Bukareszt (język polski)

herb Bukaresztu (1.1)

wymowa:

​, IPA: [buˈkarɛʃt], AS: [bukarešt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Rumunii; zob. też Bukareszt w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Bukareszt
dopełniacz	Bukaresztu
celownik	Bukaresztowi
biernik	Bukareszt
narzędnik	Bukaresztem
miejscownik	Bukareszcie
wołacz	Bukareszcie

przykłady:

(1.1) Bukareszt stał się Rumunii w tysiąc osiemset sześćdziesiątym drugim roku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bukareszcie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bukaresztu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bukaresztu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bukaresztu • mieszkaniec / mieszkanka Bukaresztu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bukareszcie • pochodzić z Bukaresztu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bukaresztu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bukareszteńczyk mos, bukaresztenka ż

przym. bukareszteński, podbukareszteński, bukaresztański, podbukaresztański

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Bucharest
• arabski: (1.1) بوخارست
• baskijski: (1.1) Bukarest
• białoruski: (1.1) Бухарэст m
• czeski: (1.1) Bukurešť ż
• duński: (1.1) Bukarest n
• esperanto: (1.1) Bukareŝto
• francuski: (1.1) Bucarest ż
• hiszpański: (1.1) Bucarest ż
• indonezyjski: (1.1) Bukares
• interlingua: (1.1) Bucarest
• koreański: (1.1) kor. płd. 부쿠레슈티, kor. płn. 부꾸레슈띠
• nowogrecki: (1.1) Βουκουρέστι n
• rumuński: (1.1) București m
• słowacki: (1.1) Bukurešť ż
• szwedzki: (1.1) Bukarest
• włoski: (1.1) Bucarest ż

źródła: