Bałt

Bałt (język polski)

wymowa:

IPA: [bawt], AS: [bau̯t]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. członek narodu lub dawnego plemienia, posługującego się jednym z języków bałtyckich; zob. też Bałtowie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bałt	Bałtowie
dopełniacz	Bałta	Bałtów
celownik	Bałtowi	Bałtom
biernik	Bałta	Bałtów
narzędnik	Bałtem	Bałtami
miejscownik	Bałcie	Bałtach
wołacz	Bałcie	Bałtowie

przykłady:

(1.1) Bałtowie zamieszkują tereny nad wschodnim wybrzeżem Bałtyku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Europejczyk

hiponimy:

(1.1) Litwin, Łotysz, Bart, Galind, Jaćwing, Kur, Łatgal, Prus, Żmudzin, Zemgal

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bałtyk m, Bałtyka ż

forma żeńska Bałtyjka ż

przym. bałtyjski, bałtycki, nadbałtycki

tem. słow. bałto-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Balt
• hiszpański: (1.1) balto m
• interlingua: (1.1) balto
• niemiecki: (1.1) Balte m
• nowopruski: (1.1) balts m
• rosyjski: (1.1) балт m
• szwedzki: (1.1) balt w

źródła: