Bałtyka
Bałtyka (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geol. kraton stanowiący do końca ordowiku samodzielny kontynent; zob. też Bałtyka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Bałtyka dopełniacz Bałtyki celownik Bałtyce biernik Bałtykę narzędnik Bałtyką miejscownik Bałtyce wołacz Bałtyko
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kraton
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bałtyk m, Bałt mos, Bałtyjka ż, Bałtyjsk m, Bałtów m, Bałta ż
- przym. bałtycki, nadbałtycki, bałtyjski, bałtowski, bałcki
- przysł. bałtycko
- tem. słow. bałto-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Baltica
- baskijski: (1.1) Baltika
- chiński standardowy: (1.1) 波羅地大陸
- czeski: (1.1) Baltika ż
- estoński: (1.1) Baltika
- francuski: (1.1) Baltica
- hiszpański: (1.1) Báltica
- japoński: (1.1) バルティカ大陸
- koreański: (1.1) 발티카
- litewski: (1.1) Baltika ż
- niderlandzki: (1.1) Baltica
- niemiecki: (1.1) Baltica n, Baltika n
- norweski (bokmål): (1.1) Baltika
- norweski (nynorsk): (1.1) Baltica
- portugalski: (1.1) Báltica
- rosyjski: (1.1) Фенносарматия ż, Балтика ż
- szwedzki: (1.1) Baltika
- włoski: (1.1) Baltica
- żmudzki: (1.1) Baltėka
- źródła: