方向

方向 (język chiński standardowy)

zapis:

uproszcz. i trad. 方向

wymowa:

pinyin fāngxiàng (fang1xiang4); zhuyin ㄈㄤㄒㄧㄤˋ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kierunek

odmiana:

przykłady:

(1.1) 转向系统控制车辆行驰的方向。(zhuǎnxiàng xìtǒng kòngzhì chēliàng xíngchí de fāngxiàng) → Układ sterujący kontroluje kierunek, w którym porusza się pojazd.

(1.1) 按逆时针方向拧松固定螺栓。(àn nì shízhēn fāngxiàng níng sōng gùdìng luóshuān) → Poluzuj śrubę mocującą w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.

(1.1) 这意味著你走错方向了。(zhè yìwèizhe nǐ zǒu cuò fāngxiàngle) → To znaczy, że idziesz w złym kierunku.

(1.1) 现代公司的发展方向在哪？(xiàndài gōngsī de fǎzhǎn fāngxiàng zài nǎ) → W jakim kierunku zmierza rozwój współczesnych firm?

składnia:

(1.1) klasyfikator: 个 (ge) lub brak

kolokacje:

(1.1) 方向感 → poczucie kierunku (=orientacja w terenie) • 研究方向 → kierunek badań • 发展方向 → kierunek rozwoju

synonimy:

(1.1) 方位•指向•走向•取向•动向

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

wyrazy pokrewne:

rzecz. 方向舵 • 方向盘

związki frazeologiczne:

etymologia:

chiń. 方 + 向 → strona + kierunek

uwagi:

HSK: 2

źródła: